Kultuurskok

Wanneer mens een land vir 'an ander verruil, dan dink jou vriende, half-jaloers dalk, dat dit vir jou soos 'n vakansie gaan wees. En dit is miskien so, vir die eerste paar weke. Die wiitebroods-tydperk, noem hulle dit, voordat die werklikheid inskop. Na 'n paar weke, wanneer jy skielik nuwe deoderant nodig het, of 'n nuwe battery vir jou kamera, dan is die wittebrood vir goed verby. Dan moet jy die aaklige werklikheid van die Supermark in 'n Ander Land invaar. En, glo my, dis nie speletjies nie. Al jou inkopie-kennis en vaardighede wat jy oor baie moeisame jare in jou ou land opgebou het, is skielik niks meer werd nie. Jy is nou weer 'n beginner, 'n baba in die nuwe land. Jy ontdek, tot jou skok, dat (a) die miniatuur supermarkte hier in Australië nie regtig 'n groot verskeidenheid deoderante op hul rakke het nie, (b) daar hoofsaaklik aanspuit en aanrol (so outyds!) deoderante te kry is, en (c) die pryse daarvan jou begroting gaan laat steier. Dis eers dan, wanneer jy begin besef dat jy nou waarlik in 'n nuwe land, met 'n nuwe kultuur is. Maar jy bly optimisties. Gee my net nog so 'n paar jaar, dink jy, dan sal alles ok wees, dan sal ek ook weer weet waar die jellie op die rakke gehou word, of waarom linne hier as 'manchester' bekend staan in die winkels...Nog net 'n paar jaar, dan voel ek weer tuis.